دکستروز آبدار

دکستروز آبدار با فرمول شیمیایی (C₆H₁₂O₆ · H₂O) و به عبارت دیگر دکستروز مونوهیدرات فرم کریستالی گلوکز و نوعی کربوهیدرات بوده، که همانند ساکاروز منبع انرژی کربوهیدراتی می‌باشد. این ماده ی قندی از ذرت نیز حاصل می شود. که به صورت صنعتی از اثر حرارت و اسید یا آنزیم ها بر نشاسته و هیدرولیز کامل آن به وجود می آید. کریستال‌های دکستروز مونوهیدرات به شکل صفحه ای هستند.

دو نوع دکستروز صنعتی داریم:

1. دکستروز آبدار که حاوی ۹% آب کریستالیزه است و بیشترین کاربرد را دارد.
2. دکستروز خشک که حاوی حدود ۰٫۵% آب کریستالیزه است.

از نظر تجاری، گلوکز به شربت ذرت (مخلوطی از گلوکز،دکسترین و دیگر قندها) گفته می شود و گلوکز خالص، دکستروز نامیده میشود. در شربت ذرت با فروکتوز بالا، گلوکز توسط آنزیم ایزومرآز تبدیل به فروکتوز می شود. شربت های ذرت با مقادیر مختلف فروکتوز با اعدادی مانند ۴۲، ۵۵ و ۹۰درصد فروکتوز نامگذاری شده اند. مثلا شربت ذرت با فروکتوز ۴۲ % مخلوط مایعی از دکستروز، فروکتوز، مالتوز،ایزو مالتوز و ساکاریدهای بزرگتر است که ۴۲% وزن خشک آنها را فروکتوز تشکیل می دهد.